7 jongens en 7 meisjes

Het was een mooie tijd bij Peloponnesos; vriendjes, school en een mooi uitzicht. Maar toen ik 18 jaar was, werd mij verteld dat ik de zoon van een koning ben en dat ik onder een steen sandalen en een zwaard zal vinden. Ik moest naar Athene om daar mijn vader op te zoeken. Toen ik daar was vertelde mijn vader me dat er om de 9 jaar 7 jongens en 7 meisjes gebracht moeten worden naar de Minotaurus. Ik werd boos: 'Dit kunnen jullie toch niet doen?' Mijn vader vertelde me toen dat het een belofte is die ze hebben moeten maken toen ze oorlog hadden met Minos. Ik vroeg of er een oplossing was want dat die kinderen gewoon werden opgegeten was niet toelaatbaar. Mijn vader antwoordde me dat de belofte vergaat als iemand de
Minotaurs vermoordt met blote handen. Ik moest dit wel doen, mijn vader probeerde me nog om te praten maar ik had het al besloten. Ik ging mee met de kinderen naar Kreta. Vlak voordat we vertrokken zei mijn vader: 'Als het je gelukt is, vervang dan de witte zeilen door de zwarte zodat ik kan zien of je nog leeft.' Ik ging akkoord en we vertrokken. Op naar Kreta!